Svarog – bóstwo słowiańskie Svarog jest jednym z najważniejszych i najstarszych bóstw słowiańskich. Jego imię pochodzi od słów "svar", które oznacza "jasny" lub "świetlisty". Jest uważany za boga słońca oraz ognia, a jego czczenie sięga starożytnych czasów Słowian. Według wierzeń, Svarog jest odpowiedzialny za energię i życie, jakie emanuje z Słońca. Od niego zależy również ogień, który służył Słowianom zarówno do ogrzewania, jak i do gotowania. Ogień był też ważnym elementem kulturowym, symbolizującym czystość, oświetlenie i moc. Bóstwo Svarog jest często przedstawiane jako starszy mężczyzna z siwą brodą i jasnym warkoczem. Miał umiejętność tworzenia i kowalstwa, więc uważano go za strażnika rzemiosła. Był także patronem rolnictwa i hodowli, ponieważ ogniem mógł ożywić glebę, przynosząc urodzaj. W mitologii słowiańskiej, Svarog często jest utożsamiany z innymi bóstwami, takimi jak Perun (bóg piorunów i burz), Dazbog (bóg światła i rozmnażania), czy Swarożyc (bóg słońca). Te różne aspekty są oznaczeniem wszechobecności i różnorodności, a także symbolizują boskie rządy nad różnymi dziedzinami życia. Chociaż kult Svaroga zanikł wraz z chrystianizacją Słowian, jego obecność w mitologii pozostała jako ważne źródło dla zrozumienia dawnych wierzeń i kultury ludów słowiańskich. Współcześnie, jego imię wykorzystywane jest także w różnych kontekstach — od literatury i filmów fantasy po nazwy przedsiębiorstw, co podkreśla trwałość znaczenia tego bóstwa. Podsumowując, Svarog był istotnym bóstwem w wierzeniach słowiańskich, reprezentującym siłę słońca i ognia. Jego rola jako twórcy, strażnika rzemiosła, oraz patrona rolnictwa i hodowli czyni go postacią niezwykle ważną w kulturze Słowian.